Dünyanın içinde bulunduğu şartlar, gün geçtikçe ziraî üretimin hayati değerini bir Sefer daha hatırlatırken, çiftçilerin kritik rolünü vurguluyor. İklim değişikliği, artan dünya nüfusu, genişleyen Belde merkezleri tarım alanları üzerindeki baskıyı artırıyor. Su kaynaklarının azalması, doğal kaynakların sürdürülebilir formda kullanılamıyor olması ve olağan dışı meteorolojik olayların yaşanma sıklığındaki artış ve beraberinde doğal afetler tarım topraklarını Olumsuz etkiliyor.
Tarımsal alanlar Sanayi ve madencilik üzere faaliyetlerden de Olumsuz etkileniyor. Bir de yerleşim yerlerinin kırsal alana yaklaşmasıyla çiftlikler istenmeyen ögeler olarak görülebiliyor. Ayrıyeten artan nakliye maliyetleri de bir Sıkıntı olarak çiftçinin karşısına çıkıyor. Ancak husus Besin güvenliğini sağlamak olduğunda, daha Müsait fiyata daha kaliteli Besin tüketmek arzulandığında Tüm bu aksilikleri görmezden gelenler gönül rahatlığı ile çiftçileri Çeşitli biçimlerde suçlayabiliyor.
Uluslararası tarım Üreticileri Federasyonu (IFAP) 14 Mayıs 1946’da kuruldu. 1984 yılından bu yana 14 Mayıs, Dünya Çiftçiler Günü olarak kutlanıyor. Milletlerarası alanda ziraî üreticilerin sıkıntılarını yansıtan kuruluş, böylelikle yılın bir günü dahi olsa dikkatleri çiftçilere çekerek, onların problemlerinin gündeme taşınması fırsatını sağlamış oluyor.
Tarımsal hasıla bakımından Avrupa’da birinci, dünyada yedinci sırada yer aldığı Anlatım edilen Türkiye’de ise Besin fiyatlarının yüksekliği gündemdeki yerini koruyor. Yüksek fiyatlar tüketiciyi Olumsuz etkilediği üzere yüksek girdi maliyetleri başta olmak üzere birçok etken hasebiyle üreticiyi de Mesut etmiyor.
Tarımın stratejik ehemmiyeti giderek artıyor
Ülkelerin uyguladığı muhafazacı siyasetler öbür ülkelerdeki fiyatları yükseltirken, Mahallî ziraî üretimin hayati ehemmiyetini bir kere daha hatırlatıyor. öteki yandan artan nüfus ziraî eserlere olan gereksinimi da büyütüyor. Dünya genelindeki sıkıntılar Türkiye için de geçerli ve ülkemizde çiftçi olmak gün geçtikçe zorlaşıyor.
Kırsal nüfusun azalması ve sisteme kayıtlı çiftçi sayısındaki düşüş gün geçtikçe artıyor. Bilhassa girdi maliyetlerinin artışı ziraî üretimin karlılığı giderek düşürüyor. TÜİK datalarına nazaran istihdamın sektörel dağılımında tarım yüzde 17,2’lik hisseye sahipken bu Oran 2022 yılında yüzde 15,8’e geriledi.
2022 yılında tarım bölümünde 4 milyon 866 bin şahıs istihdam edildi. Tüm bu Olumsuz tabloya Karşın Türkiye, dünyanın en Aka tarım üreticileri ortasında yer alıyor ve kentlere göç eğiliminin ağır basmasına karşın, kırsal nüfusun yaklaşık yüzde 64’ü 50 ıslak altında.
Yüksek tarım potansiyeli olan Türkiye, dünyanın birden fazla yerinde yetiştirilemeyen eserleri de barındıran geniş bir çeşitliliğe sahip. Gerekli adımlar atılırsa tarımın GSMH’daki hissesini artırmak ve İhracat potansiyelinden yararlanmak mümkün. Böylelikle kesim gençler için daha cazip hale gelebilir ve istihdam artışına da katkı verebilir.
Azalış sayılara yansıyor
Türkiye’nin nüfusu, 2022’de Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçlarına nazaran 85 milyon 279 bin 553 şahsa ulaştı. öteki yandan kayıtlı mülteci sayısı 4 milyona yaklaşan Türkiye, 2023 yılında 60 milyon turisti ağırlamayı hedefliyor. Yalnızca bu insan varlığı dahi Türkiye’nin ziraî ehemmiyete neden gereksinim duyduğunu anlamak için kâfi.
Doğal kaynakların sürdürülebilir biçimde daha aktif ve verimli kullanımıyla çiftçinin gelir istikrarına kavuşturulması nihayet derece kıymetli. Üretimin, Eser kalitesinin artırılmasıyla çiftçinin rekabet gücünün artırılması tarımda İhracat imkanlarını genişletecek.
Fakat değişen iklim şartları, dünya ticaretinde yaşanan gelişmelerin zorlayıcı baskısı, artan girdi maliyetleri ve azalan su kaynakları eklenince gündemde yer Meydan Değerli meselelerle pek Fazla Uğraş kümesinden Evvel çiftçileri etkiliyor.
Mazot, gübre fiyatları, tohum, traktör ve tarım makineleri ve bu ekipmanların modül ve sarf materyalleri Önemli oranda çiftçiyi zorluyor. Yüksek döviz kuru da bu zahmetleri daha da katlanılmaz boyuta taşıyor.
Çalışma şartları gözden geçirilmeli
Tarım faaliyetleri gereği çiftçilik tabiat ile İç içe geçmiş bir üretim alanı. Bu etapta en kırılgan Uğraş kümelerinin başında çiftçilerin geldiği rahatlıkla söylenebilir. Orman yangını sel, kuraklık, hortum üzere atmosfer olayları direkt çiftçiyi etkiliyor.
Ekim periyodunda daha mahsulünü hasat edemeden çiftçiler Aka kayıplar yaşayabiliyor. öteki yandan çiftçilerin güneşin ziyanlı ışınlarına maruz kalması, kullandıkları traktörler başta olmak üzere tarım makinaları kaynaklı Uğraş hastalıkları ve Amel kazalarına Aleni olmaları da başlı başına bir sorun.
Çoğu çiftçinin toplumsal Emniyet kapsamı dışında kalması bu durumda yaşadıkları mesleksel hastalıklar ve Amel kazalarının raporlanması ve tahlil üretilmesinin önünü de kapatıyor. Maliyetin yüksekliği çalışan çiftçilerin kayıt dışına çıkması ya da sigorta primlerinin yüksekliği nedeniyle toplumsal garantinin dışına itebiliyor. nihayet olarak şu atasözünü bir daha hatırlamakta fayda var: Tarlada izi olmayanın harmanda yüzü olmaz.
Bütün değerlendirmeler göz önüne alındığında sağlıklı, sürdürülebilir ve Besin güvenliğini sağlama gereksinimini karşılayan çiftçiler, jenerasyonlar boyunca ekim periyotlarında üzerlerine düşeni yaptılar. Tahminen de çiftçilerin gözden Irak kalmaları, tüketicilere onlara ulaşan eserlerde ne kadar emek verildiğini unutturmuş olabilir. Dünya Çiftçi Günü, üreticinin yaşadığı külfetlerin Anlatım edilmesinin yanı Dizi üreticinin ve tüketicinin ortasındaki arayı azaltmasıyla mana kazanabilir.
Hüseyin VATANSEVER
Yorum Yok